نگاهی شکاکانه به قرآن
صفحه اصلی
درباره پروژه
روششناسی
سوره صافات: بررسی انتقادی – نگاهی شکاکانه به قرآن
←
بازگشت به فهرست سورهها
درخواست ویرایش
سوره صافات
شماره سوره: 37
تعداد آیات: 182
مکی
برو به آیه
انتخاب آیه
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
با انتخاب آیه از لیست کشویی، به سرعت به آیه مورد نظر در سوره منتقل شوید.
آیه 1
وَٱلصَّـٰٓفَّـٰتِ صَفࣰّا
سوگند به آن فرشتگان كه براى نيايش صف بستهاند
آیه 2
فَٱلزَّـٰجِرَٰتِ زَجۡرࣰا
سوگند به آن فرشتگان كه ابرها را مىرانند
آیه 3
فَٱلتَّـٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا
سوگند به آن فرشتگان كه ذكر خدا را مىخوانند
آیه 4
إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدࣱ
كه خداى شما خدايى يكتاست
آیه 5
رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ
پروردگار آسمانها و زمين است و هر چه در ميان آنهاست. و پروردگار مشرقهاست
آیه 6
إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ
ما آسمان فرودين را به زينت ستارگان بياراستيم
آیه 7
وَحِفۡظࣰا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنࣲ مَّارِدࣲ
و از هر شيطان نافرمان نگه داشتيم
آیه 8
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبࣲ
تا سخن ساكنان عالم بالا را نشنوند و از هر سوى رانده شوند
آیه 9
دُحُورࣰا
ۖ
وَلَهُمۡ عَذَابࣱ وَاصِبٌ
تا دور گردند و براى آنهاست عذابى دايم
آیه 10
إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابࣱ ثَاقِبࣱ
مگر آن شيطان كه ناگهان چيزى بربايد و ناگهان شهابى ثاقب دنبالش كند
آیه 11
فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآ
ۚ
إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينࣲ لَّازِبِۭ
پس، از كافران بپرس كه آيا آفرينش آنها دشوارتر است يا آنچه ما آفريدهايم. ما آنها را از گِلى چسبنده آفريدهايم
آیه 12
بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ
تو در شگفت شدى و آنها مسخره مىكنند
آیه 13
وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ
و چون به آنها پند داده شود، پند نمىپذيرند
آیه 14
وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةࣰ يَسۡتَسۡخِرُونَ
و چون آيهاى ببينند، از يكديگر مىخواهند تا به ريشخندش گيرند
آیه 15
وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرࣱ مُّبِينٌ
و مى‌گويند: اين چيزى جز جادويى آشكار نيست
آیه 16
أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابࣰا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
آيا وقتى كه ما مُرديم و خاك و استخوان شديم ما را زنده مىكنند؟
آیه 17
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
يا نياكان ما را؟
آیه 18
قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ
بگو: بلى، و شما خوار و بيچاره مىشويد
آیه 19
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةࣱ وَٰحِدَةࣱ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ
و آنان خود خواهند ديد كه به يك فرمان همه را زنده مىكنند
آیه 20
وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ
مى‌گويند: واى بر ما، اين همان روز جزاست
آیه 21
هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
اين همان روز داورى است كه دروغش مىپنداشتيد
آیه 22
ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ
آنان را كه ستم مىكردند و همپايگانشان و آنهايى را كه به جاى خداى يكتا مىپرستيدند گرد آوريد
آیه 23
مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ
همه را به راه جهنم راه بنماييد
آیه 24
وَقِفُوهُمۡ
ۖ
إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ
و نگه داريدشان، بايد بازخواست شوند
آیه 25
مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ
چرا يكديگر را يارى نمى‌كنيد؟
آیه 26
بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ
نه، امروز همه تسليمشوندگانند
آیه 27
وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضࣲ يَتَسَآءَلُونَ
و آن گاه روى به يكديگر كنند و بپرسند
آیه 28
قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ
گويند: شما بوديد كه از در نيكخواهى بر ما درمىآمديد
آیه 29
قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
گويند: نه، شما ايمان نياورده بوديد
آیه 30
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭ
ۖ
بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمࣰا طَٰغِينَ
ما را بر شما هيچ تسلطى نبود. شما خود مردمانى نافرمان بوديد
آیه 31
فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآ
ۖ
إِنَّا لَذَآئِقُونَ
گفتۀ پروردگارمان بر ما ثابت شد. اكنون بايد بچشيم
آیه 32
فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ
ما شما را گمراه كرديم و خود نيز گمراه بوديم
آیه 33
فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذࣲ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ
در آن روز، همه در عذاب شريكند
آیه 34
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ
ما با مجرمان چنين مىكنيم
آیه 35
إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ
چون به آنان گفته مىشد كه جز خداى يكتا خدايى نيست تكبر مىكردند
آیه 36
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرࣲ مَّجۡنُونِۭ
و مى‌گفتند: آيا به خاطر شاعر ديوانهاى خدايانمان را ترك گوييم؟
آیه 37
بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
نه، آن پيامبر حق را آورد و پيامبران پيشين را تصديق كرد
آیه 38
إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ
شما عذاب دردآور را خواهيد چشيد
آیه 39
وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
جز در برابر اعمالتان كيفر نخواهيد ديد
آیه 40
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
مگر بندگان مخلص خدا
آیه 41
أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقࣱ مَّعۡلُومࣱ
كه آنها راست رزقى معين
آیه 42
فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ
از ميوهها، و گرامى داشتگانند
آیه 43
فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
در بهشتهاى پرنعمت
آیه 44
عَلَىٰ سُرُرࣲ مُّتَقَٰبِلِينَ
بر تختهايى كه رو به روى هماند
آیه 45
يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسࣲ مِّن مَّعِينِۭ
و جامى از چشمۀ خوشگوار ميانشان به گردش درآيد
آیه 46
بَيۡضَآءَ لَذَّةࣲ لِّلشَّـٰرِبِينَ
سفيد است و نوشندگانش را لذتبخش
آیه 47
لَا فِيهَا غَوۡلࣱ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ
نه عقل از آن تباهى گيرد و نه نوشنده مست شود
آیه 48
وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينࣱ
زنانى درشت چشم كه تنها به شوهران خود نظر دارند، همدم آنهايند
آیه 49
كَأَنَّهُنَّ بَيۡضࣱ مَّكۡنُونࣱ
همانند تخم مرغهايى دور از دسترس
آیه 50
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضࣲ يَتَسَآءَلُونَ
رو به يكديگر كنند و به گفت و گو پردازند
آیه 51
قَالَ قَآئِلࣱ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينࣱ
يكى از آنها گويد: مرا همنشينى بود
آیه 52
يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ
كه مىگفت: آيا تو از آنها هستى كه تصديق مىكنند؟
آیه 53
أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابࣰا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ
آيا آن گاه كه مُرديم و خاك و استخوان شديم، كيفرمان مىدهند؟
آیه 54
قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
گويد: مىتوانيد از بالا بنگريد؟
آیه 55
فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ
از بالا بنگرد و او را در ميان آتش دوزخ بيند
آیه 56
قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ
گويدش: به خدا سوگند، نزديك بود كه مرا به هلاكت افكنى
آیه 57
وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ
و اگر موهبت پروردگارم نبود، من نيز از احضارشدگان مىبودم
آیه 58
أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ
آيا ما را مرگى نيست
آیه 59
إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
جز آن مرگ نخستين؟ و ديگر عذابمان نمىكنند؟
آیه 60
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
هر آينه اين است كاميابى بزرگ
آیه 61
لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ
عملكنندگان بايد براى چنين پاداشى عمل كنند
آیه 62
أَذَٰلِكَ خَيۡرࣱ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ
آيا خورش را اين بهتر يا درخت زقوم؟
آیه 63
إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةࣰ لِّلظَّـٰلِمِينَ
ما آن درخت را براى ابتلاى ستمكاران پديد آوردهايم
آیه 64
إِنَّهَا شَجَرَةࣱ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ
درختى است كه از اعماق جهنم مىرويد
آیه 65
طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ
ميوهاش همانند سر شياطين است
آیه 66
فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ
دوزخيان از آن مىخورند و شكم انباشته مىسازند
آیه 67
ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبࣰا مِّنۡ حَمِيمࣲ
و بر سر آن آميزهاى از آب سوزان مىنوشند
آیه 68
ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ
سپس بازگشتشان به همان جهنم است
آیه 69
إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ
آنها پدران خود را پيش از خود گمراه يافتند
آیه 70
فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ
و بر پى ايشان شتابان مىروند
آیه 71
وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
و پيش از آنها بيشتر پيشينيان گمراه شدند
آیه 72
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ
و ما بيمدهندگانى به ميانشان فرستاديم
آیه 73
فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ
پس بنگر كه سرانجام آن بيميافتگان چگونه بود
آیه 74
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
جز بندگان مخلص خدا
آیه 75
وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحࣱ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ
نوح ما را ندا داد و ما چه نيك پاسخدهندهاى بوديم
آیه 76
وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
او و كسانش را از اندوه بزرگ رهانيديم
آیه 77
وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ
و فرزندانش را باقى گذاشتيم
آیه 78
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
و نام نيك او را در نسلهاى بعد باقى نهاديم
آیه 79
سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحࣲ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ
سلام بر نوح باد، در سراسر جهان
آیه 80
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم
آیه 81
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
او از بندگان مؤمن ما بود
آیه 82
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
سپس ديگران را غرقه ساختيم
آیه 83
وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ
ابراهيم از پيروان او بود
آیه 84
إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبࣲ سَلِيمٍ
آن گاه كه با دلى رسته از ترديد روى به پروردگارش آورد
آیه 85
إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ
به پدرش و قومش گفت: چه مى‌پرستيد؟
آیه 86
أَئِفۡكًا ءَالِهَةࣰ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ
آيا به جاى خداى يكتا، خدايان دروغين را مىخواهيد؟
آیه 87
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
به پروردگار جهانيان چه گمان داريد؟
آیه 88
فَنَظَرَ نَظۡرَةࣰ فِي ٱلنُّجُومِ
نگاهى به ستارگان كرد
آیه 89
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمࣱ
و گفت: من بيمارم
آیه 90
فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ
از او روىگردان شدند و بازگشتند
آیه 91
فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
پنهانى نزد خدايانشان آمد و گفت: چيزى نمىخوريد؟
آیه 92
مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ
چرا سخن نمىگوييد؟
آیه 93
فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ
و در نهان، دستى به قوت بر آنها زد
آیه 94
فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ
قومش شتابان نزدش آمدند
آیه 95
قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ
گفت: آيا چيزهايى را كه خود مىتراشيد مى‌پرستيد؟
آیه 96
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ
خداى يكتاست كه شما و هر چه مىسازيد، آفريده است
آیه 97
قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنࣰا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ
گفتند: برايش بنايى برآوريد و در آتشش اندازيد
آیه 98
فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدࣰا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ
خواستند تا بد انديشى كنند، ما نيز آنها را زيردست گردانيديم
آیه 99
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
گفت: من به سوى پروردگارم مىروم، او مرا راهنمايى خواهد كرد
آیه 100
رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
اى پروردگار من، مرا فرزندى صالح عطا كن
آیه 101
فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمࣲ
پس او را به پسرى بردبار مژده داديم
آیه 102
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰ
ۚ
قَالَ يَـٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُ
ۖ
سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
چون با پدر به جايى رسيد كه بايد به كار بپردازند، گفت: اى پسركم، در خواب ديده‌ام كه تو را ذبح مى‌كنم. بنگر كه چه مى‌انديشى. گفت: اى پدر، به هر چه مأمور شده‌اى عمل كن، كه اگر خدا بخواهد مرا از صابران خواهى يافت
آیه 103
فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ
چون هر دو تسليم شدند و او را به پيشانى افكند
آیه 104
وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَـٰٓإِبۡرَٰهِيمُ
ما ندايش داديم: اى ابراهيم
آیه 105
قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآ
ۚ
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
خوابت را به حقيقت پيوستى. و ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم
آیه 106
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَـٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ
اين آزمايشى آشكارا بود
آیه 107
وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمࣲ
و او را به ذبحى بزرگ بازخريديم
آیه 108
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
و نام نيك او را در نسلهاى بعد باقى گذاشتيم
آیه 109
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ
سلام بر ابراهيم
آیه 110
كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
ما نيكوكاران را اين‌چنين پاداش مى‌دهيم
آیه 111
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
او از بندگان مؤمن ما بود
آیه 112
وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيࣰّا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
او را به اسحاق، پيامبرى شايسته، مژده داديم
آیه 113
وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَ
ۚ
وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنࣱ وَظَالِمࣱ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينࣱ
او و اسحاق را بركت داديم. و از فرزندانشان بعضى نيكوكار هستند و بعضى به آشكارا بر خود ستمكار
آیه 114
وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
ما به موسى و هارون نعمت داديم
آیه 115
وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
آن دو و مردمشان را از رنجى بزرگ نجات بخشيديم
آیه 116
وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
آنان را يارى داديم تا پيروز شدند
آیه 117
وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ
و كتابى روشنگرشان داديم
آیه 118
وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ
و به راه راست هدايتشان كرديم
آیه 119
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
و نام نيكشان را در نسلهاى بعد باقى گذاشتيم
آیه 120
سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
سلام بر موسى و هارون
آیه 121
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
ما نيكوكاران را اين‌چنين پاداش مى‌دهيم
آیه 122
إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
آن دو از بندگان مؤمن ما بودند
آیه 123
وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
و الياس از پيامبران بود
آیه 124
إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ
به مردم خود گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟
آیه 125
أَتَدۡعُونَ بَعۡلࣰا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ
آيا بَعل را به خدايى مى‌خوانيد، و آن بهترين آفرينندگان را وامى‌گذاريد؟
آیه 126
ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
پروردگار شما و پروردگار نياكانتان، خداى يكتاست
آیه 127
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ
پس تكذيبش كردند و آنان از احضار شدگانند
آیه 128
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
مگر بندگان مخلص خدا
آیه 129
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
و نام نيك او را در نسلهاى بعد باقى گذاشتيم
آیه 130
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ
سلام بر خاندان الياس
آیه 131
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
ما نيكوكاران را اين‌چنين پاداش مى‌دهيم
آیه 132
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
او از بندگان مؤمن ما بود
آیه 133
وَإِنَّ لُوطࣰا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
و لوط از پيامبران بود
آیه 134
إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
او و همۀ كسانش را نجات داديم
آیه 135
إِلَّا عَجُوزࣰا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
مگر پير زنى كه با مردم شهر بماند
آیه 136
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
سپس ديگران را هلاك كرديم
آیه 137
وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ
شما بر آنها مى‌گذريد، بامدادان
آیه 138
وَبِٱلَّيۡلِ
ۚ
أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
و شامگاهان. آيا تعقل نمى‌كنيد؟
آیه 139
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
و يونس از پيامبران بود
آیه 140
إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
چون به آن كشتى پر از مردم گريخت
آیه 141
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ
قرعه زدند و او در قرعه مغلوب شد
آیه 142
فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمࣱ
ماهى ببلعيدش و او در خور سرزنش بود
آیه 143
فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ
پس اگر نه از تسبيح‌گويان مى‌بود
آیه 144
لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
تا روز قيامت در شكم ماهى مى‌ماند
آیه 145
فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمࣱ
پس او را كه بيمار بود به خشكى افكنديم
آیه 146
وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةࣰ مِّن يَقۡطِينࣲ
و بر فراز سرش بوتۀ كدويى رويانيديم
آیه 147
وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ
و او را به رسالت بر صد هزار كس و بيشتر فرستاديم
آیه 148
فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينࣲ
آنها ايمان آوردند و تا زنده بودند، برخورداريشان داديم
آیه 149
فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ
از ايشان بپرس: آيا دختران از آن پروردگار تو باشند و پسران از آن ايشان؟
آیه 150
أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةَ إِنَٰثࣰا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ
آيا وقتى كه ما ملائكه را زن مى‌آفريديم آنها مى‌ديدند؟
آیه 151
أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ
آگاه باش كه از دروغگوييشان است كه مى‌گويند
آیه 152
وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
خدا صاحب فرزند است. دروغ مى‌گويند
آیه 153
أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ
آيا خدا دختران را بر پسران برترى داد؟
آیه 154
مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ
شما را چه مى‌شود؟ چگونه قضاوت مى‌كنيد؟
آیه 155
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
آيا نمى‌انديشيد؟
آیه 156
أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنࣱ مُّبِينࣱ
يا بر ادعاى خود دليل روشنى داريد؟
آیه 157
فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
اگر راست مى‌گوييد كتابتان را بياوريد
آیه 158
وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبࣰا
ۚ
وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ
و ميان خدا و جنيان خويشاوندى قائل شدند و جنيان مى‌دانند كه احضار شدگانند
آیه 159
سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
از آن وصف كه مى‌آورند خدا منزه است
آیه 160
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
مگر بندگان مخلص خدا
آیه 161
فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ
شما و بتانى كه مى‌پرستيد
آیه 162
مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ
نتوانستيد مفتون بتان كنيد
آیه 163
إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ
مگر آن كس را كه راهى جهنم باشد
آیه 164
وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامࣱ مَّعۡلُومࣱ
و هيچ كس از ما نيست مگر آنكه جايى معين دارد
آیه 165
وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ
هر آينه ما صف زدگانيم
آیه 166
وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ
و هر آينه ما تسبيح‌گويندگانيم
آیه 167
وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ
اگر چه مى‌گفتند
آیه 168
لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرࣰا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
اگر از پيشينيان نزد ما كتابى مانده بود
آیه 169
لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
ما از بندگان مخلص خدا مى‌بوديم
آیه 170
فَكَفَرُواْ بِهِۦ
ۖ
فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
آنها به آن كتاب كافر شدند، و زودا كه خواهند فهميد
آیه 171
وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ
ما در بارۀ بندگانمان كه به رسالت مى‌فرستيم از پيش تصميم گرفته‌ايم
آیه 172
إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ
كه هر آينه آنان يارى مى‌شوند
آیه 173
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
و لشكر ما خود غالبند
آیه 174
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينࣲ
پس تا مدتى از آنها روى بگردان
آیه 175
وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
عاقبتشان را ببين، آنها نيز خواهند ديد
آیه 176
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
آيا عذاب ما را به شتاب مى‌طلبند؟
آیه 177
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ
چون عذاب به ساحتشان فراز آيد، اين بيم‌داده‌شدگان چه بامداد بدى خواهند داشت
آیه 178
وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينࣲ
از آنها تا چندى روى بگردان
آیه 179
وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
پس عاقبتشان را ببين، آنها نيز خواهند ديد
آیه 180
سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
منزه است پروردگار تو - آن پروردگار پيروزمند - از هر چه به وصف او مى‌گويند
آیه 181
وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ
سلام بر پيامبران
آیه 182
وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
و حمد از آن پروردگار جهانيان است