چون به آدمى گزندى برسد، به پروردگارش روى مىآورد و او را مىخواند. آن گاه چون به او نعمتى بخشد، همۀ آن دعاها را كه پيش از اين كرده بود از ياد مىبرد و براى خدا همتايانى قرار مىدهد تا مردم را از طريق او گمراه كنند. بگو: اندكى از كفرت بهرهمند شو، كه تو از دوزخيان خواهى بود