نگاهی شکاکانه به قرآن
صفحه اصلی
درباره پروژه
روششناسی
سوره دخان: بررسی انتقادی – نگاهی شکاکانه به قرآن
←
بازگشت به فهرست سورهها
درخواست ویرایش
سوره دخان
شماره سوره: 44
تعداد آیات: 59
مکی
برو به آیه
انتخاب آیه
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
با انتخاب آیه از لیست کشویی، به سرعت به آیه مورد نظر در سوره منتقل شوید.
آیه 1
حمٓ
حا، ميم
آیه 2
وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
سوگند به اين كتاب روشنگر
آیه 3
إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةࣲ مُّبَٰرَكَةٍ
ۚ
إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ
ما آن را در مبارك شبى نازل كرديم. ما بيمدهنده بودهايم
آیه 4
فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ
در آن شب هر فرمانى بر حسب حكمت صادر مىشود
آیه 5
أَمۡرࣰا مِّنۡ عِندِنَآ
ۚ
إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ
فرمانى از جانب ما. و ما همواره فرستندۀ آن بودهايم
آیه 6
رَحۡمَةࣰ مِّن رَّبِّكَ
ۚ
إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
رحمتى است از جانب پروردگارت، و هر آينه او شنوا و داناست
آیه 7
رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآ
ۖ
إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
اگر به يقين دريابيد، اوست پروردگار آسمانها و زمين و هر چه ميان آنهاست
آیه 8
لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ
ۖ
رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
نيست خدايى به جز او. زنده مىكند و مىميراند. پروردگار شما و پروردگار نياكان شماست
آیه 9
بَلۡ هُمۡ فِي شَكࣲّ يَلۡعَبُونَ
نه، آنها هم چنان به شك خويش دلخوشند
آیه 10
فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانࣲ مُّبِينࣲ
چشم انتظار روزى باش كه آسمان به آشكارا دود بياورد
آیه 11
يَغۡشَى ٱلنَّاسَ
ۖ
هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمࣱ
و آن دود همۀ مردم را در خود فروپوشد. و اين عذابى است دردآور
آیه 12
رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ
اى پروردگار ما، اين عذاب را از ما دور گردان كه ما ايمان آوردهايم
آیه 13
أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولࣱ مُّبِينࣱ
كجا پند مىپذيرند؟ حال آنكه چون پيامبر روشنگر بر آنها مبعوث شد
آیه 14
ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَقَالُواْ مُعَلَّمࣱ مَّجۡنُونٌ
از او روىگردان شدند و گفتند: ديوانهاى است تعليم يافته
آیه 15
إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًا
ۚ
إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ
عذاب را اندكى بر مىداريم و شما باز به آيين خويش باز مىگرديد
آیه 16
يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ
روزى آنها را به صولتى سخت فروگيريم، كه ما انتقامگيرندهايم
آیه 17
وَلَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَجَآءَهُمۡ رَسُولࣱ كَرِيمٌ
پيش از آنها قوم فرعون را آزموديم و پيامبرى بزرگوار نزدشان آمد
آیه 18
أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِ
ۖ
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينࣱ
كه بندگان خدا را به من تسليم كنيد كه من پيامبرى امينم
آیه 19
وَأَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِ
ۖ
إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنࣲ مُّبِينࣲ
و نيز بر خدا برترى مجوييد، كه من با حجتى روشن نزد شما آمدهام
آیه 20
وَإِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ
و اگر بخواهيد بر من سنگ بزنيد، من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مىبرم
آیه 21
وَإِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ
و اگر به من ايمان نمىآوريد، از من كنار گيريد
آیه 22
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ قَوۡمࣱ مُّجۡرِمُونَ
پس پروردگارش را خواند كه: اينان مردمى مجرمند
آیه 23
فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
بندگان مرا شبهنگام روانه كن تا از پى شما بيايند
آیه 24
وَٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًا
ۖ
إِنَّهُمۡ جُندࣱ مُّغۡرَقُونَ
دريا را آرام پشت سر گذار، كه آن سپاه غرقشدگانند
آیه 25
كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّـٰتࣲ وَعُيُونࣲ
بعد از خود چه باغها و چشمهسارها بر جاى گذاشتند
آیه 26
وَزُرُوعࣲ وَمَقَامࣲ كَرِيمࣲ
و كشتزارها و خانههاى نيكو
آیه 27
وَنَعۡمَةࣲ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ
و نعمتى كه در آن غرق شادمانى بودند
آیه 28
كَذَٰلِكَ
ۖ
وَأَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ
بدينسان بودند و ما آن نعمتها را به مردمى ديگر واگذاشتيم
آیه 29
فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ
نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين و نه به آنها مهلت داده شد
آیه 30
وَلَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ
و ما بنى اسرائيل را از آن عذاب خواركننده رهانيديم
آیه 31
مِن فِرۡعَوۡنَ
ۚ
إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيࣰا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
از فرعون برترىجوى گزافكار
آیه 32
وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ
و از روى علم بر اهل جهانشان برگزيديم
آیه 33
وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَـٰٓؤࣱاْ مُّبِينٌ
و آياتى به آنها عطا كرديم كه در آن امتحانى آشكار بود
آیه 34
إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ
هر آينه اينان مىگويند
آیه 35
إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ
پايان كار جز همين مرگ نخستين نيست و ما ديگربار زنده نمىشويم
آیه 36
فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
و اگر راست مىگوييد، پدران ما را به جهان باز آوريد
آیه 37
أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعࣲ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ
ۚ
إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ
آيا اينان بهترند يا قوم تُبّع و كسانى كه پيش از آن قوم بودند؟ همه را هلاك كرديم كه مجرمان بودند
آیه 38
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ
ما اين آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست به بازيچه نيافريدهايم
آیه 39
مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
آنها را به حق آفريدهايم، ولى بيشترين نمىدانند
آیه 40
إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ
وعدهگاه همه در روز داورى، قيامت است
آیه 41
يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلࣰى شَيۡـࣰٔا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
روزى كه هيچ دوستى براى دوست خود سودمند نباشد و از سوى كسى يارى نشوند
آیه 42
إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُ
ۚ
إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
مگر كسى كه خدا بر او ببخشايد، زيرا اوست پيروزمند و مهربان
آیه 43
إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ
هر آينه درخت زقّوم
آیه 44
طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ
طعام گناهكاران است
آیه 45
كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ
همانند مس گداخته در شكمها مىجوشد
آیه 46
كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ
همانند جوشيدن آب جوشان
آیه 47
خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ
بگيريدش و به سختى به ميان جهنمش بكشيد
آیه 48
ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ
و بر سرش آب جوشان بريزيد تا شكنجه شود
آیه 49
ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ
بچش، كه تو پيروزمند و بزرگوارى
آیه 50
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ
اين همان چيزى است كه در آن شك مىكرديد
آیه 51
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينࣲ
پرهيزگاران در جاى امنى هستند
آیه 52
فِي جَنَّـٰتࣲ وَعُيُونࣲ
در باغها و چشمهسارها
آیه 53
يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسࣲ وَإِسۡتَبۡرَقࣲ مُّتَقَٰبِلِينَ
لباسهايى از سندس و استبرق مىپوشند و رو به روى هم مىنشينند
آیه 54
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينࣲ
همچنين حورالعين را به همسريشان درآوريم
آیه 55
يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ
در ايمنى هر ميوهاى را كه بخواهند مىطلبند
آیه 56
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰ
ۖ
وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
در آنجا طعم مرگ را نمىچشند، مگر همان مرگ نخستين. و آنها را خدا از عذاب جهنم نگه داشته است
آیه 57
فَضۡلࣰا مِّن رَّبِّكَ
ۚ
ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ
اين بخششى است از جانب پروردگارت، و اين پيروزى بزرگى است
آیه 58
فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
ما اداى سخن خويش بر زبان تو آسان كرديم، باشد كه پند گيرند
آیه 59
فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ
تو منتظر باش كه ايشان نيز منتظرند