نگاهی شکاکانه به قرآن
صفحه اصلی
درباره پروژه
روششناسی
سوره طور: بررسی انتقادی – نگاهی شکاکانه به قرآن
←
بازگشت به فهرست سورهها
درخواست ویرایش
سوره طور
شماره سوره: 52
تعداد آیات: 49
مکی
برو به آیه
انتخاب آیه
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
با انتخاب آیه از لیست کشویی، به سرعت به آیه مورد نظر در سوره منتقل شوید.
آیه 1
وَٱلطُّورِ
قسم به كوه طور
آیه 2
وَكِتَٰبࣲ مَّسۡطُورࣲ
و قسم به كتاب نوشته شده
آیه 3
فِي رَقࣲّ مَّنشُورࣲ
در صفحهاى گشاده
آیه 4
وَٱلۡبَيۡتِ ٱلۡمَعۡمُورِ
و قسم به بيت المعمور
آیه 5
وَٱلسَّقۡفِ ٱلۡمَرۡفُوعِ
و قسم به اين سقف برافراشته
آیه 6
وَٱلۡبَحۡرِ ٱلۡمَسۡجُورِ
و قسم به درياى مالامال
آیه 7
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَٰقِعࣱ
كه عذاب پروردگارت واقع شدنى است
آیه 8
مَّا لَهُۥ مِن دَافِعࣲ
و آن را دفعكنندهاى نيست
آیه 9
يَوۡمَ تَمُورُ ٱلسَّمَآءُ مَوۡرࣰا
روزى كه آسمان سخت بچرخد
آیه 10
وَتَسِيرُ ٱلۡجِبَالُ سَيۡرࣰا
و كوهها به شتاب روان شوند
آیه 11
فَوَيۡلࣱ يَوۡمَئِذࣲ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
پس در آن روز، واى بر تكذيبكنندگان
آیه 12
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي خَوۡضࣲ يَلۡعَبُونَ
آنان كه سرگرم كارهاى باطل خويشند
آیه 13
يَوۡمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
روزى كه آنها را به قهر به جانب جهنم كشند
آیه 14
هَٰذِهِ ٱلنَّارُ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
اين است آن آتشى كه دروغش مىانگاشتيد
آیه 15
أَفَسِحۡرٌ هَٰذَآ أَمۡ أَنتُمۡ لَا تُبۡصِرُونَ
آيا اين جادوست يا شما نمىبينيد؟
آیه 16
ٱصۡلَوۡهَا فَٱصۡبِرُوٓاْ أَوۡ لَا تَصۡبِرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡ
ۖ
إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
به آتش درآييد. خواه بر آن صبر كنيد يا صبر نكنيد، تفاوتى نكند. شما را در برابر كارهايى كه مىكردهايد، كيفر مىدهند
آیه 17
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتࣲ وَنَعِيمࣲ
پرهيزگاران در بهشتها و نعمتند
آیه 18
فَٰكِهِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ وَوَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
از آنچه پروردگارشان به آنها داده است شادمانند، و خدا آنها را از عذاب جهنم نگه داشته است
آیه 19
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
به پاداش كارهايى كه كردهايد بخوريد و بياشاميد. گوارايتان باد
آیه 20
مُتَّكِـِٔينَ عَلَىٰ سُرُرࣲ مَّصۡفُوفَةࣲ
ۖ
وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينࣲ
بر آن تختهاى كنار هم چيده، تكيه مىزنند. حوريان را همسرشان مىگردانيم
آیه 21
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱتَّبَعَتۡهُمۡ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَٰنٍ أَلۡحَقۡنَا بِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَمَآ أَلَتۡنَٰهُم مِّنۡ عَمَلِهِم مِّن شَيۡءࣲ
ۚ
كُلُّ ٱمۡرِيِٕۭ بِمَا كَسَبَ رَهِينࣱ
كسانى كه خود ايمان آوردند و فرزندانشان در ايمان، پيرويشان كردند. فرزندانشان را به آنها ملحق مىكنيم و از پاداش عملشان هيچ نمىكاهيم كه هر كسى در گرو كار خويشتن است
آیه 22
وَأَمۡدَدۡنَٰهُم بِفَٰكِهَةࣲ وَلَحۡمࣲ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
و پيوسته از هر گونه كه بخواهند، ميوه و گوشت، عطايشان مىكنيم
آیه 23
يَتَنَٰزَعُونَ فِيهَا كَأۡسࣰا لَّا لَغۡوࣱ فِيهَا وَلَا تَأۡثِيمࣱ
در آنجا جام مىدهند و جام مىستانند، كه در آن نه سخن بيهوده باشد و نه ارتكاب گناه
آیه 24
وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ غِلۡمَانࣱ لَّهُمۡ كَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤࣱ مَّكۡنُونࣱ
غلامانشان چون مرواريد پنهان در صدف، به گردشان مىچرخند
آیه 25
وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضࣲ يَتَسَآءَلُونَ
پرسشكنان روى به يكديگر مىكنند
آیه 26
قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا قَبۡلُ فِيٓ أَهۡلِنَا مُشۡفِقِينَ
مىگويند: پيش از اين در ميان كسانمان، تنها ما از خدا مىترسيديم
آیه 27
فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَوَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ
پس خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سموم نگه داشت
آیه 28
إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلُ نَدۡعُوهُ
ۖ
إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ
ما پيش از اين او را مىخوانديم، كه او احسانكننده و مهربان است
آیه 29
فَذَكِّرۡ فَمَآ أَنتَ بِنِعۡمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنࣲ وَلَا مَجۡنُونٍ
پندشان ده، كه تو به بركت نعمت پروردگارت نه كاهن هستى و نه مجنون
آیه 30
أَمۡ يَقُولُونَ شَاعِرࣱ نَّتَرَبَّصُ بِهِۦ رَيۡبَ ٱلۡمَنُونِ
يا مىگويند: شاعرى است و ما براى وى منتظر حوادث روزگاريم
آیه 31
قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ
بگو: شما منتظر بمانيد كه من نيز با شما انتظار مىكشم
آیه 32
أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآ
ۚ
أَمۡ هُمۡ قَوۡمࣱ طَاغُونَ
آيا آنان را رؤياهايشان به اين پندارها كشانده يا خود مردمى طاغى هستند
آیه 33
أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥ
ۚ
بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ
يا مىگويند: قرآن را خود ساخته است. نه، آنها ايمان نمىآورند
آیه 34
فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثࣲ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ
اگر راست مىگويند، سخنى مانند آن بياورند
آیه 35
أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ
آيا بىهيچ خالقى پديد آمدهاند يا خود خالق خويشند؟
آیه 36
أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ
ۚ
بَل لَّا يُوقِنُونَ
يا آسمانها و زمين را خلق كردهاند؟ نه، به يقين نرسيدهاند
آیه 37
أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ
يا خزاين پروردگارت نزد آنهاست؟ يا بر چيزى تسلط يافتهاند
آیه 38
أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمࣱ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِ
ۖ
فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنࣲ مُّبِينٍ
يا نردبامى دارند كه از آن بالا مىروند و گوش فرامىدهند؟ پس آن كه گوش فرا داده حجتى آشكار بياورد
آیه 39
أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَلَكُمُ ٱلۡبَنُونَ
يا خداوند را دختران است و شما را پسران؟
آیه 40
أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرࣰا فَهُم مِّن مَّغۡرَمࣲ مُّثۡقَلُونَ
يا از آنها مزدى مىطلبى و پرداخت غرامت بر آنها دشوار است؟
آیه 41
أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ
يا علم غيب مىدانند و مىنويسند؟
آیه 42
أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدࣰا
ۖ
فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ
يا مىخواهند حيلتى كنند؟ اما كافران خود به حيلت گرفتارند
آیه 43
أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ
ۚ
سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
يا آنها را خدايى است جز خداى يكتا؟ منزه است خداى يكتا از هر چه شريكش مىسازند
آیه 44
وَإِن يَرَوۡاْ كِسۡفࣰا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطࣰا يَقُولُواْ سَحَابࣱ مَّرۡكُومࣱ
اگر بنگرند كه قطعهاى از آسمان فرومىافتد، مىگويند: ابرى است متراكم
آیه 45
فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ
پس آنها را واگذار تا روزى را كه در آن به هلاكت مىرسند بنگرند
آیه 46
يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـࣰٔا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
روزى كه مكرشان هيچ به حالشان سود نكند و كس به ياريشان برنخيزد
آیه 47
وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابࣰا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
براى كسانى كه ستم مىكنند، باز هم عذابى است جز اين عذاب، ولى بيشترينشان نمىدانند
آیه 48
وَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَا
ۖ
وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
در برابر فرمان پروردگارت شكيبا باش كه تو تحت نظر مايى. و هنگامى كه برخاستى، به ستايش پروردگارت تسبيح گوى
آیه 49
وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَإِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ
و تسبيح گوى در پارهاى از شب و به هنگام ناپديد شدن ستارگان