نگاهی شکاکانه به قرآن
صفحه اصلی
درباره پروژه
روششناسی
سوره قمر: بررسی انتقادی – نگاهی شکاکانه به قرآن
←
بازگشت به فهرست سورهها
درخواست ویرایش
سوره قمر
شماره سوره: 54
تعداد آیات: 55
مکی
برو به آیه
انتخاب آیه
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
با انتخاب آیه از لیست کشویی، به سرعت به آیه مورد نظر در سوره منتقل شوید.
آیه 1
ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ
قيامت نزديك شد و ماه دو پاره گرديد
آیه 2
وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةࣰ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرࣱ مُّسۡتَمِرࣱّ
و اگر معجزه‌اى ببينند، روى بگردانند و گويند: جادويى بزرگ است
آیه 3
وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡ
ۚ
وَكُلُّ أَمۡرࣲ مُّسۡتَقِرࣱّ
و تكذيب مى‌كنند و از پى هواهاى خويش مى‌روند. و هر كارى را هدفى است
آیه 4
وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ
و برايشان خبرهايى آمده است كه از گناهشان بازمى‌دارد
آیه 5
حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةࣱ
ۖ
فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ
حكمتى است تمام. ولى بيم‌دهندگان سودشان ندهند
آیه 6
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ
ۘ
يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءࣲ نُّكُرٍ
پس در آن روز كه آن دعوت‌كننده، آنان را به چيزى ناخوش فرامى‌خواند، از ايشان روى‌گردان شو
آیه 7
خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادࣱ مُّنتَشِرࣱ
نشان ذلت در چشمانشان آشكار است. چون ملخهاى پراكنده از قبرها بيرون مى‌آيند
آیه 8
مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِ
ۖ
يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرࣱ
سرها را بالا گرفته به سوى آن دعوت‌كننده مى‌شتابند. كافران مى‌گويند: اين روز دشوارى است
آیه 9
كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحࣲ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونࣱ وَٱزۡدُجِرَ
پيش از اينها قوم نوح تكذيب كرده بودند. بندۀ ما را تكذيب كردند و گفتند: ديوانه است. و به دشنامش راندند
آیه 10
فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبࣱ فَٱنتَصِرۡ
و پروردگارش را خواند: من مغلوب شده‌ام، انتقام بكش
آیه 11
فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءࣲ مُّنۡهَمِرࣲ
و ما نيز درهاى آسمان را به روى آبى كه به شدت مى‌ريخت گشوديم
آیه 12
وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونࣰا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرࣲ قَدۡ قُدِرَ
و از زمين چشمه‌ها شكافتيم تا آب به آن مقدار كه مقدر شده بود گرد آمد
آیه 13
وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحࣲ وَدُسُرࣲ
و او را بر آن كشتى كه تخته‌ها و ميخها داشت سوار كرديم
آیه 14
تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءࣰ لِّمَن كَانَ كُفِرَ
زير نظر ما روان شد. اين بود جزاى كسانى كه كفر ورزيدند
آیه 15
وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةࣰ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ
و هر آينه آن كشتى را نشانه‌اى ساختيم. آيا هيچ پندگيرنده‌اى هست؟
آیه 16
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
پس عذاب و بيم‌دادنهاى من چگونه بود؟
آیه 17
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ
و اين قرآن را آسان ادا كرديم تا از آن پند گيرند. آيا پندگيرنده‌اى هست؟
آیه 18
كَذَّبَتۡ عَادࣱ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
قوم عاد تكذيب كردند. پس عذاب و بيم‌دادنهاى من چگونه بود؟
آیه 19
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحࣰا صَرۡصَرࣰا فِي يَوۡمِ نَحۡسࣲ مُّسۡتَمِرࣲّ
ما بر آنها در روزى نحس و طولانى بادى سخت فرستاديم
آیه 20
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلࣲ مُّنقَعِرࣲ
كه مردمان را از زمين، همانند ريشه‌هاى از جاى كندۀ نخل، برمى‌كند
آیه 21
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
عذاب و بيم‌دادنهاى من چگونه بود؟
آیه 22
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ
و اين قرآن را آسان ادا كرديم تا از آن پند گيرند. آيا پندگيرنده‌اى هست؟
آیه 23
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ
قوم ثمود بيم‌دهندگان را تكذيب كردند
آیه 24
فَقَالُوٓاْ أَبَشَرࣰا مِّنَّا وَٰحِدࣰا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذࣰا لَّفِي ضَلَٰلࣲ وَسُعُرٍ
گفتند: اگر از انسانى همانند خود پيروى كنيم گمراه و ديوانه باشيم
آیه 25
أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرࣱ
آيا از ميان همۀ ما كلام خدا به او القا شده است؟ نه، او دروغگويى خودخواه است
آیه 26
سَيَعۡلَمُونَ غَدࣰا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ
فردا خواهند دانست كه دروغگوى خودخواه كيست
آیه 27
إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةࣰ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ
ما آن ماده شتر را براى آزمايششان مى‌فرستيم. پس مراقبشان باش و صبر كن
آیه 28
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡ
ۖ
كُلُّ شِرۡبࣲ مُّحۡتَضَرࣱ
و به آنها بگوى كه آب ميانشان تقسيم شده. نوبت هر كه باشد او به سر آب مى‌رود
آیه 29
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ
يارشان را ندا دادند و او شمشير برگرفت و آن را پى كرد
آیه 30
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
عذاب و بيم‌دادنهاى من چگونه بود؟
آیه 31
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةࣰ وَٰحِدَةࣰ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
ما بر آنها يك آواز سهمناك فرستاديم. پس همانند آن علفهاى خشك آغل گوسفند شدند
آیه 32
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ
و اين قرآن را آسان ادا كرديم تا از آن پند گيرند. آيا پندگيرنده‌اى هست؟
آیه 33
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
قوم لوط بيم‌دهندگان را تكذيب كردند
آیه 34
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطࣲ
ۖ
نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرࣲ
ما بر آنها بادى ريگ‌بار فرستاديم، مگر بر خاندان لوط كه آنها را سحرگاه رهانيديم
آیه 35
نِّعۡمَةࣰ مِّنۡ عِندِنَا
ۚ
كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
نعمتى بود از جانب ما و آنان را كه سپاس گويند چنين پاداش دهيم
آیه 36
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
از انتقام سخت ما ترسانيدشان ولى با بيم‌دهندگان به جدال برخاستند
آیه 37
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
از مهمان او كارى زشت خواستند. ما نيز چشمانشان را كور گردانيديم. پس بچشيد عذاب و بيم‌دادنهاى مرا
آیه 38
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابࣱ مُّسۡتَقِرࣱّ
هر آينه بامدادان عذابى پايدار به سر وقتشان آمد
آیه 39
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ
پس عذاب من و بيم‌دادنهاى مرا بچشيد
آیه 40
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ
و اين قرآن را آسان ادا كرديم تا از آن پند گيرند. آيا پندگيرنده‌اى هست؟
آیه 41
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ
بيم‌دهندگان نزد خاندان فرعون آمدند
آیه 42
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزࣲ مُّقۡتَدِرٍ
همۀ آيات ما را تكذيب كردند. ما نيز آنها را فرو گرفتيم چون فروگرفتن پيروزمندى مقتدر
آیه 43
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرࣱ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةࣱ فِي ٱلزُّبُرِ
آيا كافران شما از ايشان نيرومندترند يا در كتابها آمده است كه در امان هستيد؟
آیه 44
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعࣱ مُّنتَصِرࣱ
يا مى‌گويند كه ما همگى به انتقام برمى‌خيزيم؟
آیه 45
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ
زودا كه آن جمع منهزم شود و پشت كرده بازگردند
آیه 46
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ
بلكه وعده‌گاه آنها قيامت است و قيامت بلاخيزتر و تلخ‌تر است
آیه 47
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلࣲ وَسُعُرࣲ
مجرمان در گمراهى و جنونند
آیه 48
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ
روزى كه آنها را، به صورت، در جهنم كشند كه: بچشيد عذاب سَقر را
آیه 49
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرࣲ
ما هر چيز را به اندازه آفريده‌ايم
آیه 50
وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةࣱ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ
فرمان ما تنها يك فرمان است، آن هم چشم بر هم زدنى است
آیه 51
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ
كسانى را كه همانند شما بودند، هلاك كرديم. آيا پندگيرنده‌اى هست؟
آیه 52
وَكُلُّ شَيۡءࣲ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ
هر كارى كه كرده‌اند در دفترهاست
آیه 53
وَكُلُّ صَغِيرࣲ وَكَبِيرࣲ مُّسۡتَطَرٌ
هر كار بزرگ و كوچكى مكتوب است
آیه 54
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّـٰتࣲ وَنَهَرࣲ
پرهيزگاران در باغها و كنار جويبارانند
آیه 55
فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكࣲ مُّقۡتَدِرِۭ
در جايگاهى پسنديده، نزد فرمانروايى توانا