نگاهی شکاکانه به قرآن
صفحه اصلی
درباره پروژه
روششناسی
سوره واقعه: بررسی انتقادی – نگاهی شکاکانه به قرآن
←
بازگشت به فهرست سورهها
درخواست ویرایش
سوره واقعه
شماره سوره: 56
تعداد آیات: 96
مکی
برو به آیه
انتخاب آیه
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
با انتخاب آیه از لیست کشویی، به سرعت به آیه مورد نظر در سوره منتقل شوید.
آیه 1
إِذَا وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ
چون قيامت واقع شود
آیه 2
لَيۡسَ لِوَقۡعَتِهَا كَاذِبَةٌ
كه در واقع شدنش هيچ دروغ نيست
آیه 3
خَافِضَةࣱ رَّافِعَةٌ
گروهى را خواركننده است و گروهى را برافرازنده
آیه 4
إِذَا رُجَّتِ ٱلۡأَرۡضُ رَجࣰّا
آن گاه كه زمين به سختى بلرزد
آیه 5
وَبُسَّتِ ٱلۡجِبَالُ بَسࣰّا
و كوه‌ها به تمامى متلاشى شوند
آیه 6
فَكَانَتۡ هَبَآءࣰ مُّنۢبَثࣰّا
و چون غبارى پراكنده گردند
آیه 7
وَكُنتُمۡ أَزۡوَٰجࣰا ثَلَٰثَةࣰ
شما سه گروه باشيد
آیه 8
فَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ
يكى اهل سعادت. اهل سعادت چه حال دارند؟
آیه 9
وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ
ديگر، اهل شقاوت. اهل شقاوت چه حال دارند؟
آیه 10
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلسَّـٰبِقُونَ
سه ديگر، آنها كه سبقت جسته بودند و اينك پيش افتاده‌اند
آیه 11
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ
اينان مقرّبانند
آیه 12
فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
در بهشتهاى پرنعمت
آیه 13
ثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
گروهى از پيشينيان
آیه 14
وَقَلِيلࣱ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ
و اندكى از آنها كه از پى آمده‌اند
آیه 15
عَلَىٰ سُرُرࣲ مَّوۡضُونَةࣲ
بر تختهايى مرصّع
آیه 16
مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيۡهَا مُتَقَٰبِلِينَ
روبروى هم بر آنها تكيه زده‌اند
آیه 17
يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنࣱ مُّخَلَّدُونَ
پسرانى همواره جوان گردشان مى‌چرخند
آیه 18
بِأَكۡوَابࣲ وَأَبَارِيقَ وَكَأۡسࣲ مِّن مَّعِينࣲ
با قدحها و ابريقها و جامهايى از شرابى كه در جويها جارى است
آیه 19
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا يُنزِفُونَ
از نوشيدنش نه سردرد گيرند و نه بيهوش شوند
آیه 20
وَفَٰكِهَةࣲ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
و ميوه‌هايى كه خود برمى‌گزينند
آیه 21
وَلَحۡمِ طَيۡرࣲ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
و گوشت پرنده هر چه بخواهند
آیه 22
وَحُورٌ عِينࣱ
و حوران درشت چشم
آیه 23
كَأَمۡثَٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ
همانند مرواريدهايى در صدف
آیه 24
جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
همه به پاداش كارهايى كه مى‌كرده‌اند
آیه 25
لَا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوࣰا وَلَا تَأۡثِيمًا
در آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه‌آلود
آیه 26
إِلَّا قِيلࣰا سَلَٰمࣰا سَلَٰمࣰا
جز يك سخن: سلام، سلام
آیه 27
وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ
اما اصحاب سعادت، اصحاب سعادت چه حال دارند؟
آیه 28
فِي سِدۡرࣲ مَّخۡضُودࣲ
در زير درخت سدر بى‌خار
آیه 29
وَطَلۡحࣲ مَّنضُودࣲ
و درخت موزى كه ميوه‌اش بر يكديگر چيده‌شده
آیه 30
وَظِلࣲّ مَّمۡدُودࣲ
و سايه‌اى دايم
آیه 31
وَمَآءࣲ مَّسۡكُوبࣲ
و آبى همواره جارى
آیه 32
وَفَٰكِهَةࣲ كَثِيرَةࣲ
و ميوه‌اى بسيار
آیه 33
لَّا مَقۡطُوعَةࣲ وَلَا مَمۡنُوعَةࣲ
كه نه منقطع مى‌گردد و نه كس را از آن باز دارند
آیه 34
وَفُرُشࣲ مَّرۡفُوعَةٍ
و زنانى ارجمند
آیه 35
إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءࣰ
آن زنان را ما بيافريديم، آفريدنى
آیه 36
فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا
و دوشيزگان ساختيم
آیه 37
عُرُبًا أَتۡرَابࣰا
معشوق همسران خويشند
آیه 38
لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
براى اصحاب سعادت
آیه 39
ثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
گروهى از پيشينيان
آیه 40
وَثُلَّةࣱ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ
و گروهى كه از پى آمده‌اند
آیه 41
وَأَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ
اما اصحاب شقاوت، اصحاب شقاوت چه حال دارند؟
آیه 42
فِي سَمُومࣲ وَحَمِيمࣲ
در باد سموم و آب جوشانند
آیه 43
وَظِلࣲّ مِّن يَحۡمُومࣲ
در سايه‌اى از دود سياه
آیه 44
لَّا بَارِدࣲ وَلَا كَرِيمٍ
نه سرد و نه خوش
آیه 45
إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُتۡرَفِينَ
اينان پيش از اين در ناز و نعمت بودند
آیه 46
وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ
و بر گناهان بزرگ اصرار مى‌ورزيدند
آیه 47
وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابࣰا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
و مى‌گفتند: آيا زمانى كه ما مُرديم و خاك و استخوان شديم باز هم ما را زنده مى‌كنند
آیه 48
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
يا نياكان ما را؟
آیه 49
قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ
بگو: همه را، آنان كه از پيش بوده‌اند و آنها كه از پى‌شان آمده بودند
آیه 50
لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمࣲ مَّعۡلُومࣲ
همه در وعده‌گاه آن روز معين خواهند بود
آیه 51
ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ
آن گاه شما اى گمراهان تكذيب‌كننده
آیه 52
لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرࣲ مِّن زَقُّومࣲ
از درختان زقّوم خواهيد خورد
آیه 53
فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ
و شكمهاى خود را از آن پر خواهيد كرد
آیه 54
فَشَٰرِبُونَ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِيمِ
و بر سر آن آب جوشان خواهيد نوشيد
آیه 55
فَشَٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ
چنان مى‌نوشيد كه شتر تشنه آب مى‌نوشد
آیه 56
هَٰذَا نُزُلُهُمۡ يَوۡمَ ٱلدِّينِ
اين است غذايشان در روز جزا
آیه 57
نَحۡنُ خَلَقۡنَٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ
ما شما را آفريده‌ايم؛ پس چرا تصديق نمى‌كنيد؟
آیه 58
أَفَرَءَيۡتُم مَّا تُمۡنُونَ
آيا آن منى را كه برون مى‌ريزيد ديده‌ايد؟
آیه 59
ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَٰلِقُونَ
آيا شما او را مى‌آفرينيد يا ما آفريننده‌ايم؟
آیه 60
نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَيۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ
ما مرگ را بر شما مقدر ساختيم و ناتوان از آن نيستيم كه
آیه 61
عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِي مَا لَا تَعۡلَمُونَ
به جاى شما قومى همانند شما بياوريم و شما را به صورتى كه از آن بى‌خبريد از نو بيافرينيم
آیه 62
وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ
شما از آفرينش نخست آگاهيد؛ چرا به يادش نياوريد؟
آیه 63
أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ
آيا چيزى را كه مى‌كاريد ديده‌ايد؟
آیه 64
ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّـٰرِعُونَ
آيا شما مى‌رويانيدش يا ما روياننده‌ايم؟
آیه 65
لَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَٰهُ حُطَٰمࣰا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ
اگر مى‌خواستيم خاشاكش مى‌ساختيم تا در شگفت بمانيد
آیه 66
إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ
گويند: ما ثروت بر باد دادگانيم
آیه 67
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
ما بى‌نصيب ماندگانيم
آیه 68
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلۡمَآءَ ٱلَّذِي تَشۡرَبُونَ
آيا آبى را كه مى‌نوشيد ديده‌ايد؟
آیه 69
ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ
آيا شما آن را از ابر فرو مى‌فرستيد يا ما فرو فرستنده‌ايم؟
آیه 70
لَوۡ نَشَآءُ جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجࣰا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ
اگر مى‌خواستيم آن را تلخ مى‌گردانيديم. پس چرا سپاس نمى‌گوييد؟
آیه 71
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي تُورُونَ
آيا آن آتشى را كه مى‌افروزيد ديده‌ايد؟
آیه 72
ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَآ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ
آيا درختش را شما آفريده‌ايد يا ما آفريننده‌ايم؟
آیه 73
نَحۡنُ جَعَلۡنَٰهَا تَذۡكِرَةࣰ وَمَتَٰعࣰا لِّلۡمُقۡوِينَ
ما آن را هشدارى و براى مسافران رهنورد، متاعى ساختيم
آیه 74
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى
آیه 75
فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ
پس سوگند به غروبگاه ستارگان
آیه 76
وَإِنَّهُۥ لَقَسَمࣱ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِيمٌ
و اين سوگندى است - اگر بدانيد - بزرگ
آیه 77
إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانࣱ كَرِيمࣱ
هر آينه، اين قرآنى است گرامى‌قدر
آیه 78
فِي كِتَٰبࣲ مَّكۡنُونࣲ
در كتابى مكنون
آیه 79
لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ
كه جز پاكان دست بر آن نزنند
آیه 80
تَنزِيلࣱ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
نازل شده از جانب پروردگار جهانيان است
آیه 81
أَفَبِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ
آيا اين سخن را دروغ مى‌انگاريد؟
آیه 82
وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَكُمۡ أَنَّكُمۡ تُكَذِّبُونَ
و نصيب خود را در دروغ انگاشتن آن قرار مى‌دهيد؟
آیه 83
فَلَوۡلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ
پس چرا آن گاه كه جان به گلوگاه رسد
آیه 84
وَأَنتُمۡ حِينَئِذࣲ تَنظُرُونَ
و شما در اين هنگام مى‌نگريد، تكذيب نمى‌كنيد؟
آیه 85
وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُبۡصِرُونَ
ما از شما به او نزديك‌تريم ولى شما نمى‌بينيد
آیه 86
فَلَوۡلَآ إِن كُنتُمۡ غَيۡرَ مَدِينِينَ
اگر قيامت را باور نداريد
آیه 87
تَرۡجِعُونَهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
اگر راست مى‌گوييد، بازش گردانيد
آیه 88
فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
اما اگر از مقربان باشد
آیه 89
فَرَوۡحࣱ وَرَيۡحَانࣱ وَجَنَّتُ نَعِيمࣲ
براى اوست آسايش و روزى و بهشت پرنعمت
آیه 90
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
و اما اگر از اصحاب سعادت باشد
آیه 91
فَسَلَٰمࣱ لَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ
پس تو را از اصحاب سعادت سلام است
آیه 92
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ
و اما اگر از تكذيب‌كنندگان گمراه باشد
آیه 93
فَنُزُلࣱ مِّنۡ حَمِيمࣲ
به آب جوشان مهمانش كنند
آیه 94
وَتَصۡلِيَةُ جَحِيمٍ
و به دوزخش درآورند
آیه 95
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلۡيَقِينِ
اين سخن سخنى راست و يقين است
آیه 96
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى