نگاهی شکاکانه به قرآن
صفحه اصلی
درباره پروژه
روششناسی
سوره حاقة: بررسی انتقادی – نگاهی شکاکانه به قرآن
←
بازگشت به فهرست سورهها
درخواست ویرایش
سوره حاقة
شماره سوره: 69
تعداد آیات: 52
مکی
برو به آیه
انتخاب آیه
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
با انتخاب آیه از لیست کشویی، به سرعت به آیه مورد نظر در سوره منتقل شوید.
آیه 1
ٱلۡحَآقَّةُ
آن روز بر حق
آیه 2
مَا ٱلۡحَآقَّةُ
چيست آن روز بر حق؟
آیه 3
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ
و چه دانى كه آن روز بر حق چيست؟
آیه 4
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ
قوم ثمود و عاد روز رستاخيز را دروغ انگاشتند
آیه 5
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ
اما قوم ثمود به آن بانگ سهمگين هلاك شدند
آیه 6
وَأَمَّا عَادࣱ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحࣲ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةࣲ
و اما قوم عاد با وزش باد صُرصر به هلاكت رسيدند
آیه 7
سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالࣲ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومࣰا
ۖ
فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةࣲ
آن عذاب را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنان بگماشت. آن قوم را چون تنههاى پوسيده خرما مىديدى كه افتادهاند و مُردهاند
آیه 8
فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةࣲ
آيا كسى را مىبينى كه از آنها بر جاى مانده باشد؟
آیه 9
وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ
و فرعون و مردمى كه پيش از او بودند و نيز مردم مُؤتفكَه گناهكار آمدند
آیه 10
فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةࣰ رَّابِيَةً
فرستاده پروردگارشان را نافرمانى كردند و خدا نيز آنان را به سختى فرو گرفت
آیه 11
إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ
چون آب طغيان كرد، شما را به كشتى سوار كرديم
آیه 12
لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةࣰ وَتَعِيَهَآ أُذُنࣱ وَٰعِيَةࣱ
تا آن را مايۀ اندرزتان گردانيم و گوش نگهدارندۀ اندرز آن را فرا گيرد
آیه 13
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةࣱ وَٰحِدَةࣱ
چون يك بار در صور دميده شود
آیه 14
وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةࣰ وَٰحِدَةࣰ
و زمين و كوهها را برگيرند و يكباره در هم كوبند
آیه 15
فَيَوۡمَئِذࣲ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ
آن روز آن حادثه به وقوع پيوسته باشد
آیه 16
وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذࣲ وَاهِيَةࣱ
و آسمان كه در آن روز سست شده است، بشكافد
آیه 17
وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَا
ۚ
وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذࣲ ثَمَٰنِيَةࣱ
و فرشتگان در اطراف آسمان باشند. و در آن روز هشت تن از آنها عرش پروردگارت را بر فراز سرشان حمل مىكنند
آیه 18
يَوۡمَئِذࣲ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةࣱ
آن روز شما را پيش آورند و هيچ چيز شما نهان نماند
آیه 19
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ
اما هر كس كه نامۀ اعمالش را به دست راستش دهند، مىگويد: نامۀ مرا بگيريد و بخوانيد
آیه 20
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ
من يقين داشتم كه حساب خود را خواهم ديد
آیه 21
فَهُوَ فِي عِيشَةࣲ رَّاضِيَةࣲ
پس او در يك زندگى پسنديده و خوش خواهد بود
آیه 22
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةࣲ
در بهشتى برين
آیه 23
قُطُوفُهَا دَانِيَةࣱ
كه ميوههايش در دسترس باشد
آیه 24
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ
بخوريد و بياشاميد، گوارا باد شما را. اينها پاداش اعمالى است كه در ايام گذشته به جاى مىآوردهايد
آیه 25
وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ
اما آن كس كه نامۀ اعمالش را به دست چپش دهند مىگويد: اى كاش نامۀ مرا به دست من نداده بودند
آیه 26
وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ
و ندانسته بودم كه حساب من چيست
آیه 27
يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ
اى كاش همان مرگ مىبود و بس
آیه 28
مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ
دارايى من مرا سود نبخشيد
آیه 29
هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ
قدرت من از دست من برفت
آیه 30
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
بگيريدش، زنجيرش كنيد
آیه 31
ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ
و به جهنمش بكشيد
آیه 32
ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةࣲ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعࣰا فَٱسۡلُكُوهُ
و او را با زنجيرى به درازاى هفتاد ذراع بكشيد
آیه 33
إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ
زيرا به خداى بزرگ ايمان نداشت
آیه 34
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
و به طعام دادن به مسكينان كسى را ترغيب نمىكرد
آیه 35
فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمࣱ
در آن روز، در آنجا هيچ دوستى نخواهد داشت
آیه 36
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينࣲ
طعامش چيزى جز چرك و خون اهل دوزخ نيست
آیه 37
لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطِـُٔونَ
تنها خطاكاران از آن طعام مىخورند
آیه 38
فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ
پس سوگند به آنچه مىبينيد
آیه 39
وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ
و آنچه نمىبينيد
آیه 40
إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولࣲ كَرِيمࣲ
كه اين سخن فرستادهاى بزرگوار است
آیه 41
وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرࣲ
ۚ
قَلِيلࣰا مَّا تُؤۡمِنُونَ
نه سخن شاعرى. چه اندك ايمان مىآوريد
آیه 42
وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنࣲ
ۚ
قَلِيلࣰا مَّا تَذَكَّرُونَ
و نيز سخن كاهنى نيست. چه اندك پند مىگيريد
آیه 43
تَنزِيلࣱ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
از جانب پروردگار جهانيان نازل شده است
آیه 44
وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ
اگر پيامبر پارهاى سخنان را به افترا بر ما مىبست
آیه 45
لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ
با قدرت او را فرومىگرفتيم
آیه 46
ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ
سپس رگ دلش را پاره مىكرديم
آیه 47
فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ
و هيچ يك از شما را توان آن نبود كه مانع شود
آیه 48
وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةࣱ لِّلۡمُتَّقِينَ
و قرآن براى پرهيزگاران پندى است
آیه 49
وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ
ما مىدانيم كه از ميان شما كسانى هستند كه تكذيب مىكنند
آیه 50
وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ
و قرآن كافران را مايۀ حسرت است
آیه 51
وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ
و آن سخن حق و يقين است
آیه 52
فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ
پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح بگوى