نگاهی شکاکانه به قرآن
صفحه اصلی
درباره پروژه
روششناسی
سوره عبس: بررسی انتقادی – نگاهی شکاکانه به قرآن
←
بازگشت به فهرست سورهها
درخواست ویرایش
سوره عبس
شماره سوره: 80
تعداد آیات: 42
مکی
برو به آیه
انتخاب آیه
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
با انتخاب آیه از لیست کشویی، به سرعت به آیه مورد نظر در سوره منتقل شوید.
آیه 1
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ
روى را ترش كرد و سر برگردانيد
آیه 2
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
چون آن نابينا به نزدش آمد
آیه 3
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
و تو چه دانى، شايد كه او پاكيزه شود
آیه 4
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
يا پند گيرد و پند تو سودمندش افتد
آیه 5
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
اما آن كه او توانگر است
آیه 6
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ
تو روى خود بدو مىكنى
آیه 7
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
و اگر هم پاك نگردد چيزى بر عهدۀ تو نيست
آیه 8
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ
و اما آن كه دواندوان به نزد تو مىآيد
آیه 9
وَهُوَ يَخۡشَىٰ
و مىترسد
آیه 10
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ
تو از او به ديگرى مىپردازى
آیه 11
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةࣱ
آرى، اين قرآن اندرزى است
آیه 12
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هر كه خواهد از آن پند گيرد
آیه 13
فِي صُحُفࣲ مُّكَرَّمَةࣲ
در صحيفههايى گرامى
آیه 14
مَّرۡفُوعَةࣲ مُّطَهَّرَةِۭ
بلندقدر و پاكيزه
آیه 15
بِأَيۡدِي سَفَرَةࣲ
به دست كاتبانى
آیه 16
كِرَامِۭ بَرَرَةࣲ
بزرگوار و نيكوكار
آیه 17
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ
مرگ بر آدمى باد كه چه ناسپاس است
آیه 18
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ
او را از چه آفريده است؟
آیه 19
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ
از نطفهاى آفريد و به اندازه پديد آورد
آیه 20
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ
سپس راهش را آسان ساخت
آیه 21
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ
آن گاه بميراندش و در گور كرد
آیه 22
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ
و آن گاه كه خواهد زندهاش سازد
آیه 23
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ
نه، كه هنوز آنچه را به او فرمان داده بود به جاى نياورده است
آیه 24
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ
پس آدمى به طعام خود بنگرد
آیه 25
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبࣰّا
ما باران را فرو باريديم، باريدنى
آیه 26
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقࣰّا
و زمين را شكافتيم، شكافتنى
آیه 27
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبࣰّا
و در آن دانهها رويانيديم
آیه 28
وَعِنَبࣰا وَقَضۡبࣰا
و تاك و سبزيهاى خوردنى
آیه 29
وَزَيۡتُونࣰا وَنَخۡلࣰا
و زيتون و نخل
آیه 30
وَحَدَآئِقَ غُلۡبࣰا
و باغهاى پردرخت
آیه 31
وَفَٰكِهَةࣰ وَأَبࣰّا
و ميوه و علف
آیه 32
مَّتَٰعࣰا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
تا شما و چارپايانتان بهره بريد
آیه 33
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ
چون بانگ قيامت برآيد
آیه 34
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ
روزى كه آدمى از برادرش مىگريزد
آیه 35
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ
و از مادرش و پدرش
آیه 36
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ
و از زنش و فرزندانش
آیه 37
لِكُلِّ ٱمۡرِيࣲٕ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذࣲ شَأۡنࣱ يُغۡنِيهِ
هر كس را در آن روز كارى است كه به خود مشغولش دارد
آیه 38
وُجُوهࣱ يَوۡمَئِذࣲ مُّسۡفِرَةࣱ
چهرههايى در آن روز درخشانند
آیه 39
ضَاحِكَةࣱ مُّسۡتَبۡشِرَةࣱ
خندانند و شادانند
آیه 40
وَوُجُوهࣱ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةࣱ
و چهرههايى در آن روز غبارآلودند
آیه 41
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ
در سياهى فرو رفتهاند
آیه 42
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ
اينان كافران و فاجرانند